Obstakels

Zaterdag 26 oktober mochten we aantreden tegen Langhenkel h3 in het fraaie Heerde. De stand deed vermoeden dat we met deze tegenstander weinig moeite zouden hebben en geroutineerd werden de gebruikelijke afspraken gemaakt betreffende het tijdstip van verzamelen, de documentatie enzovoort.

Echter, op de dag zelve bleek één en ander toch niet zo makkelijk te zijn om te realiseren als we dachten. Neem nu het verzamelen. Toegangswegen richting de Slag waren afgesloten. De rotonde bij de Slag lag volledig open en menig speler moest zich via allerlei bochten en omleidingen een weg banen naar de afgesproken plek.

 

Boze tongen beweerden dat de tegenstander hier achter zat… Al in een vroeg stadium zouden ze ons willen ontmoedigen, ja willen belemmeren om de wedstrijd mee te kunnen maken. Enigszins later dan gepland gingen we op pad en kwamen heelhuids aan op de plaats van bestemming. Daar bleek de sporthal een grondige metamorfose te ondergaan; het halve complex stond in de steigers. Was dit ook één van de afleidingsmanoeuvres? Moesten we soms denken dat de wedstrijd was afgelast vanwege de werkzaamheden? Een gammele vurenhouten deur droeg het pretentieuze opschrift HOOFDINGANG. Onzeker gingen we naar binnen. In een afgetimmerd hok weer een gammele deur, dit keer geen opschrift…

Ja, daar was toch de zaal met diverse teams en publiek! Maar eenmaal in de zaal speelde de thuisploeg zijn laatste troef uit. Voor de kleedkamer werden we helemaal naar achteren gedirigeerd. Daar aangekomen stuitten we een enorm stuk landbouwplastic waar we ons een weg doorheen moesten banen. Moesten we hierachter omkleden? Of probeerden ze ons via een omweg weer de hal uit te leiden? Maar nee, achter het plastic bleek toch een kleedkamer schuil te gaan en konden we ons voorbereiden op de wedstrijd.

De wedstrijd zelf begon naar verwachting. De eerste set begon wat stroef maar toen het ritme weer in de ploeg kwam, mochten we zegevierend met 15-25  van veld veranderen. Met niet minder dan 9 man puur talent en ruim 200 jaar ervaring is het lastig wisselen. Het halve team werd gewisseld voor de tweede set die ondanks alle vermoedde kwaliteiten aan eigen zijde  verrassend genoeg naar de tegenstander ging met 25-22. De geoliede machine leek knarsend tot stilstand te komen, of toch niet? 

 

Bij de derde set werd een nieuwe opstelling het veld ingestuurd en bleek het succes van de tegenstander gelukkig eenmalig, zij het nipt. Deze set ging naar Surf met 23-25 en begon de tegenstander tekenen van wanhoop te vertonen. Uiterste krachtsinspanningen leidden zelfs tot een lelijke blessure bij de tegenpartij en moest ook hun enige wisselspeler het strijdtoneel betreden. De vierde set ging vervolgens vrij probleemloos naar Surf met 13-25 en was de overwinning binnen. Na de gebruikelijke gezellige samenzijn in de kantine gingen we op weg naar huis. Onderweg waren geen noemenswaardige belemmeringen of obstakels te melden..