U ziet maar weer; De Heren van Surf als stralend middelpunt van het Lustrumfeest
zondag 30 oktober 2011
maandag 17 oktober 2011
De ene scheids is de andere niet
Henk S: met militaire precisie en discipline
Pieter M: nonchalant en vrij relaxed
Pieter M: nonchalant en vrij relaxed
vrijdag 14 oktober 2011
Romantisch weekend
Romantisch weekend
Zaterdag 8 oktober stond alweer de 3e wedstrijd op het programma en
deze keer vertrokken we richting Oldebroek voor de wedstrijd tegen
Blauw Wit H2. Voordat de wedstrijd begon was het de vraag of er
voldoende spelers op de been gebracht konden worden. Rob had zich
afgemeld met als reden dat hij door z'n vrouw getrakteerd werd op een
romantisch weekend. Onderweg naar Oldebroek werd er druk gediscussieerd
wat er nu meer energie kost: een 'romantisch' weekend of een volleybal
wedstrijd…..? Helaas waren ook de vaste stand-in's Henk en Ton niet
beschikbaar dus werd er opnieuw hoopvol naar teamcaptain Pieter gekeken
voor een oplossing. Deze keer had Pieter Bart, uit de talentenpool van
Surf, bereid gevonden om ons uit de brand te helpen. Aangekomen in
Oldebroek bleek dat ook H3 het mocht opnemen tegen Blauw Wit echter
troffen zij het derde heren team. In de eerste set liet Ype zien al
helemaal gewend te zijn aan het spelnivo in de tweede klasse. Zonder
enkel probleem werd elke keer het blok van Blauw Wit gepasseerd. Helaas
wisten de mannen van Blauw Wit hetzelfde te doen bij het blok van Surf
waardoor er een spannende strijd om de eerste set ontvlamde. Tegen het
einde van deze set wisten de mannen uit Oldebroek echter een klein
gaatje te slaan waardoor de winst met 25-21 in hun voordeel werd
beslist.
Martin werd in de tweede set ingebracht maar ondanks zijn hoogtestage
in de VS kon ook hij weinig uitrichten tegen de steeds beter spelende
tegenstander. Gerard wist nog wel enkele keren goed te blokken maar een
25-19 verlies van deze set was niet meer af te wenden.
In de 3e set besloot Pieter zijn team vanaf de zijlijn te coachen en
dit leek effect te hebben. Bart wist de middenaanvallers veelvuldig aan
te spelen zodat Blauw Wit moeite kreeg de verdediging op orde te
krijgen. Er werd een kleine voorsprong genomen en Rinus en Ype waren
een plaag voor Blauw Wit. Tegen het einde van deze set werd echter het
gemis aan trainingsarbeid duidelijk. Blauw Wit bleef geconcentreerd
spelen maar bij Surf werden brijanten momenten afgewisselde met
jammerlijke missers. Helaas waren de foutjes vaker aanwezig dan de
punten waardoor er een 25-23 eindstand op het scorebord kwam.
Na dit kleinde setverlies werd besloten dat we in ieder geval nog een
5e set uit het vuur zouden slepen. Om dit te bereiken moest natuurlijk
eerste de 4e set gewonnen worden. Aangezien we in de 3e set hadden
laten zien minimaal gelijkwaqaridg te zijn aan de tegenstander besloot
Pieter het team ongewijzigd te laten. En ook deze set begon met een
voorsprong. Bart bleek opnieuw niet alleen erbij gehaald te zijn om de
gemiddelde leeftijd naar beneden te brengen en verdeelde het spel
uitstekend. Maar waar vorige seizoen de wedstrijden geregeld op het
laatste moment in ons voordeel beslecht werden lukte dat ons in deze
wedstrijd opnieuw niet. Gevolg: opnieuw setverlies met minimaal
verschil 25-23.
Na afloop werd de 4-0 nederlaag weggespoeld met het vaste ritueel een
teambord patat en de belofte dat we misschien toch maar eens zouden
moeten gaan trainen. Uiteindelijk waren we het er toch over eens: de
nederlaag lag niet aan een gebrek aan training maar een vaste coach met
een goede visie…. Ton wanneer ben je er weer bij ? Zaterdag wacht
alweer de volgende tegenstander en de mannen van Surf hopen dan de
eerste thuisoverwinning binnen te slepen. Martin
vrijdag 7 oktober 2011
DOORZETTERS
Op vrijdag 30 september mochten we aantreden in Lelystad, - ik mag wel zeggen, het pittoreske Lelystad - tegen de heren van Volta 2. De lange heenreis werd grotendeels in stilte afgelegd, enkel onderbroken door diverse sombere voorspellingen. Opmerkingen dat dit wellicht een korte wedstrijd zou worden en dat dit team vorig seizoen in de eerste klasse had gespeeld, deden de stemming aan boord geen goed. De discussie werd afgesloten met de woorden die inmiddels bij ons gebruikelijk zijn geworden is in dit soort situaties: “Nou ja, jongens, we zien wel. Gewoon lekker ballen".
De heren van Volta lieten zich bij het inspelen niet direct van hun beste zijde zien dus hierdoor ontstond bij ons een sprankje hoop. De eerste set begon echter met een vlotte voorsprong voor Volta. De coach van Volta, ik noemde hem in gedachte Bromsnor, liep voldaan langs de zijlijn, zijn mannen luid aanmoedigend. Maar in tegenstelling tot onze eerste wedstrijd, hadden we niet een volledige set nodig om op temperatuur te komen. Al vrij snel kregen we meer vat op het spel en knokten we ons richting de tegenstander. Hoewel de eerste set verloren ging met 25-21, blijkt uit de eindstand dat de heren van Volta de punten niet cadeau hebben gekregen.
De tweede set gingen we gedecideerd door met ons geconcentreerde spel. De heren van Volta, wellicht toch wat geïmponeerd door ons spel in de eerste set, hadden duidelijke problemen binnen de eigen gelederen. De organisatie was bij vlagen volledig zoek, tot grote frustratie van Bromsnor die handenwringend langs de zijlijn ijsbeerde, zijn ogen regelmatig ten hemel richtend op zoek naar steun. Terwijl Volta een groot deel van onze punten voor hun rekening nam door “eigen doelpunten”, pakten wij zelf ook links en rechts onze punten. De geroutineerd spelende Ype produceerde bijvoorbeeld een fantastische smash die rond de 3-meter lijn insloeg. Rob rende als een razende door het veld, links en rechts set-ups uitdelend en verzorgde ondertussen ook nog het nodige verdedigende werk. Henk onderscheidde zich door set-ups over te nemen en slim gebruik te maken van de verwarring bij de tegenstander. Eindstand tweede set 17-25.
Dit smaakte duidelijk naar meer. Enthousiast en gedreven begonnen we aan de derde set. Helaas hadden de heren van Volta zich inmiddels herpakt en kwamen ze vlot weer in hun eigen spel. Toch raakten wij hierdoor niet van de wijs en bleven stug en geconcentreerd doorvechten. Volta moest alle zeilen bijzetten om dit ontketende Heren4 in bedwang te houden en beide teams stuwden elkaar naar grote hoogte. Toch waren onze inspanningen niet voldoende om de stunt uit de tweede set te herhalen en ging deze naar Volta, 25-21.
De vierde set was grotendeels een herhaling van de derde waarbij dient te worden aangemerkt – en dit loopt als een rode draad door de wedstrijd – dat Volta tot en met het allerlaatste punt hun best moest blijven doen om de punten veilig te stellen. We bleven op hoog niveau geconcentreerd tot het einde doorvechten en na afloop werd er, ondanks het verlies, zelfs voorzichtig gesuggereerd dat dit één van onze beste wedstrijden ooit was.
Ja, we hebben verloren maar niettemin gingen we met een goed en voldaan gevoel naar huis. Hopelijk kunnen we bij de return de rollen omdraaien want we zijn duidelijk nog niet klaar met Volta. De mannen van Bromsnor zijn gewaarschuwd.
Dick
P.s.
Komende wedstrijd moeten we het zonder ons onvolprezen spelverdeler zien te rooien. Als eerbetoon aan spelverdelers in het algemeen en die van ons in het bijzonder, bijgaand een link naar een filmpje:http://www.youtube.com/watch?v=UPKeHwZBiEM
De spreker hierin, kolonel Khadaffi, trekt zich in het begin het lot aan van de spelverdeler en geeft daarnaast op ongezouten manier enkele adviezen betreffende het edele volleybalspel. Blijkbaar is hij een man met vele talenten en zijn uitspraken in dit filmpje werpen een verrassend licht op deze omstreden figuur. Veel plezier.
De heren van Volta lieten zich bij het inspelen niet direct van hun beste zijde zien dus hierdoor ontstond bij ons een sprankje hoop. De eerste set begon echter met een vlotte voorsprong voor Volta. De coach van Volta, ik noemde hem in gedachte Bromsnor, liep voldaan langs de zijlijn, zijn mannen luid aanmoedigend. Maar in tegenstelling tot onze eerste wedstrijd, hadden we niet een volledige set nodig om op temperatuur te komen. Al vrij snel kregen we meer vat op het spel en knokten we ons richting de tegenstander. Hoewel de eerste set verloren ging met 25-21, blijkt uit de eindstand dat de heren van Volta de punten niet cadeau hebben gekregen.
De tweede set gingen we gedecideerd door met ons geconcentreerde spel. De heren van Volta, wellicht toch wat geïmponeerd door ons spel in de eerste set, hadden duidelijke problemen binnen de eigen gelederen. De organisatie was bij vlagen volledig zoek, tot grote frustratie van Bromsnor die handenwringend langs de zijlijn ijsbeerde, zijn ogen regelmatig ten hemel richtend op zoek naar steun. Terwijl Volta een groot deel van onze punten voor hun rekening nam door “eigen doelpunten”, pakten wij zelf ook links en rechts onze punten. De geroutineerd spelende Ype produceerde bijvoorbeeld een fantastische smash die rond de 3-meter lijn insloeg. Rob rende als een razende door het veld, links en rechts set-ups uitdelend en verzorgde ondertussen ook nog het nodige verdedigende werk. Henk onderscheidde zich door set-ups over te nemen en slim gebruik te maken van de verwarring bij de tegenstander. Eindstand tweede set 17-25.
Dit smaakte duidelijk naar meer. Enthousiast en gedreven begonnen we aan de derde set. Helaas hadden de heren van Volta zich inmiddels herpakt en kwamen ze vlot weer in hun eigen spel. Toch raakten wij hierdoor niet van de wijs en bleven stug en geconcentreerd doorvechten. Volta moest alle zeilen bijzetten om dit ontketende Heren4 in bedwang te houden en beide teams stuwden elkaar naar grote hoogte. Toch waren onze inspanningen niet voldoende om de stunt uit de tweede set te herhalen en ging deze naar Volta, 25-21.
De vierde set was grotendeels een herhaling van de derde waarbij dient te worden aangemerkt – en dit loopt als een rode draad door de wedstrijd – dat Volta tot en met het allerlaatste punt hun best moest blijven doen om de punten veilig te stellen. We bleven op hoog niveau geconcentreerd tot het einde doorvechten en na afloop werd er, ondanks het verlies, zelfs voorzichtig gesuggereerd dat dit één van onze beste wedstrijden ooit was.
Ja, we hebben verloren maar niettemin gingen we met een goed en voldaan gevoel naar huis. Hopelijk kunnen we bij de return de rollen omdraaien want we zijn duidelijk nog niet klaar met Volta. De mannen van Bromsnor zijn gewaarschuwd.
Dick
P.s.
Komende wedstrijd moeten we het zonder ons onvolprezen spelverdeler zien te rooien. Als eerbetoon aan spelverdelers in het algemeen en die van ons in het bijzonder, bijgaand een link naar een filmpje:
De spreker hierin, kolonel Khadaffi, trekt zich in het begin het lot aan van de spelverdeler en geeft daarnaast op ongezouten manier enkele adviezen betreffende het edele volleybalspel. Blijkbaar is hij een man met vele talenten en zijn uitspraken in dit filmpje werpen een verrassend licht op deze omstreden figuur. Veel plezier.
Abonneren op:
Posts (Atom)