De hele zaterdag al een soort onbestemd gevoel bij de spelers van het vierde herenteam van SURF. Hebben we alles wat we hebben moeten? Er staat een grote reis voor de boeg naar het verre Swifterbant voor de uitwedstrijd tegen het sterke 2e herenteam van SWIFT ’64. In de competitie slechts 5 verliespunten meer dan wij, en dus virtueel op de 2e plaats achter ons in de poule. Zorgvuldige planning door onze aanvoerder stelde zeker dat iedereen op tijd klaar stond voor vertrek. Chauffeurs van dienst, Rinus en Martin, wisselden nog even de laatste details uit over de te volgen route en toen op weg. Al snel bevonden we ons op de troosteloze wegen van de Flevopolder. Het hypnotiserende gedraai van de vele windmolens, de eindeloze kaarsrechte wegen, het monotone gezoem van de auto, het verlaten landschap. De levendige gesprekken die nog volop gevoerd werden toen we ons nog in de vertouwde drukte van de A28 bevonden, verstomden. Het werd stil in de auto en tegen de tijd dat we aankwamen in de sporthal “De Steiger” in Swifterbant bevonden alle spelers van de “Heren van Surf” zich in een semi-comateuze toestand. Er ontstond enige verwarring doordat sommige spelers bij hoog en laag beweerden dat we waren aangekomen in de sporthal van het ook al zo pittoreske Biddinghuizen maar een vriendelijk dame (waarschijnlijk geïnstrueerd door onze tegenstander) wist uiteindelijk iedereen ervan te overtuigen dat het echt Swifterbant was en leidde ons naar de kleedkamer. Het was gelet op het voorgaande volledig te begrijpen dat wij niet echt scherp begonnen aan de eerste set van onze partij. De uitgekiende keuze van de speellocatie door onze tegenstander had zijn effect. De enige die echt wakker was, was Ton. Maar hij begon de eerste set op de bank en moest toekijken op de doeltreffende aanvallen van SWIFT en het gestuntel van SURF. Wonder boven wonder wisten we het tot 22-22 te brengen en mede door het sterke coachen van Ton, leek het alsof we ontwaakten uit de toestand waarin we verkeerden, en op het nippertje wisten we de set te winnen. Dat was het keerpunt. De tweede set begon ijzersterk. Dit keer met Ton in het veld en Hans op de bank. Een servicereeks van Rob zorgde ervoor dat we de tweede set meteen met een voorsprong van 8 punten begonnen. Deze voorsprong werd niet meer uithanden gegeven. De weerstand van SWIFT was gebroken. Het massaal aanwezige publiek begon te morren en stroomde uit onvrede met het vertoonde spel van de thuisploeg weg en dreigde zelfs de kant van SURF te kiezen. De derde set met Pieter op de bank werd ook probleemloos gewonnen. In de laatste set werd Martin rust gegund want met de jetlag nog in zijn lijf en de zichtbare tekenen van verre reizen op zijn lijf was hij gedurende 3 sets tot het uiterste gegaan. De overige 6 van SURF maakte snel een einde aan de wedstrijd, in no-time werd ook de laatste set gewonnen. Met een vertouwde 4-0 op zak was het daarna tijd voor de finale uitdaging van deze dag. Het traditionele bezoek aan de lokale CHINEES. Door het spoedige verloop van de wedstrijd waren we iets vroeger, maar gelukkig had Gerard gereserveerd waardoor de vaste ronde tafel voor ons ter beschikking stond. Geen van de overige klanten wilde kennelijk aanspraak maken op deze prominente plaats in het restaurant. Zij verlieten vreemd genoeg allen kort na binnenkomst met mysterieuze witte plastik tasjes het restaurant. Dat weerhield ons er niet van te genieten van een prima en uitbundige maaltijd voor sommige afgesloten met een buitensporige portie ijs. Tijdens het eten is er uiteraard wild gespeculeerd over het mogelijke kampioenschap en de promotie naar de 2e klasse. Verder zijn de lokale politiek en geïnspireerd op ons verblijf in Swifterbant emigratie naar Noorwegen aan de orde geweest. Al met al een zeer geslaagde afsluiting van onze succesvolle (4-0) reis naar het verre, altijd levendige en jawel, pittoreske Swifterbant.
Hans
Na een serie van 13 wedstrijden met nog steeds een ongeslagen status was het de 13e tijd voor een, op papier, spannende strijd. Zeewolde leidt sinds de Kerst de achtervolging van het peloton op de 2e positie in de poule. De uitwedstrijd werd door Surf nog gewonnen met 3-1 dus ook nu zagen wij deze dag met vertrouwen tegemoet. De voorafgaande training werd besteed aan een moment van rust in ons drukke programma dus ook zonder onze grote roerganger Pieter en onze vaste waarde Martin waren vol vertrouwen. Ook het thuisvoordeel zou ons het benodigde steuntje in de rug gaan bieden dus: Wat kan ons gebeuren?