De 3e klasse kraker VVH-SURF eindigde toch iets anders dan menigeen zich vooraf had voorgenomen. 3-1 in zijn geheel nadat wij, deherenvansurf, zonder al te veel moeite de eerste set wonnen en dus meteen de voorsprong namen. Maar wij, deherenvansurf, stortten daarna iets sneller in dan dat VVH juist op gang kwam. En dus was de eindstand onvermijdelijk dezelfde als de eerdere twee wedstrijden deze competitie. Driemaal 3-1 verliezen van VVH. Nou, dan moet je groot en flink zijn, en dat zijn we dan ook: we zijn gewoon een maatje te klein voor dit VVH. Het is haast wetenschappelijk bewezen alhoewel de echte wetenschapper daar het liefst meer representatieve wedstrijden voor zou willen zien.
Gek is het natuurlijk niet. VVH had allang in de tweede klasse moeten spelen na hun kampioenschap van vorig jaar. Ik denk dat ze daar redelijk mee zouden kunnen draaien. Net als wijzelf overigens als we ons enig discipline zouden aanmeten, hetgeen we trouwens weer niet voorstaan.
Je reinste competitievervalsing dus allemaal in deze derde klasse. VVH, dat traint, weliswaar het maatje te groot is voor deherenvansurf maar slechts drie winstpuntjes meer heeft. Wij, die niet trainen, slechts drie winstpunten te weinig voor de absolute koppositie en –ruim- boven de rest. De rest doet dus gewoon voor spek en bonen mee. Van Libero wisten we dat al na de 4-0 en 3-1 winsten op deze polderboys. Zeewolde is nog om een beetje in de gaten te houden maar daarom zullen we hen binnenkort nog verder onder zeeniveau helpen dan ze nu al spelen. De rest zullen we met de spreekwoordelijke vingers in de neus de punten simpelweg onthouden.
Het is daarom dat ik afgelopen zaterdag met een gerust hart in een vriendschappelijk toernooitje mijn enkelbanden liet oprekken door een amateur-onverlaat en Rinus met zijn eigen geruste hart andere afspraken kon maken voor aanstaande zaterdag als BAS, met de B van Biddinghuizen (en vast de A van Algemene en S van Sportvereniging –want uit een ver verleden weet ik dat je tegen BAS ook kunt basketballen) naar Hoevelaken reist. Want het fundament van deherenvansurf is zo stevig dat de afwezigen het volste vertrouwen kunnen hebben in de aanwezigen.
Heren, zet hem op zaterdag. Rinus en ondergetekende rekenen op jullie – met de spreekwoordelijke vingers in de neus natuurlijk. We hopen wel voor jullie dat de douche in Hoevelaken na afloop warmer is dan die in Harderwijk. Die was namelijk net zo koud als het bier dat we eigenlijk niet hadden verdiend. Toch?
vrijdag 27 februari 2009
donderdag 12 februari 2009
Bewijs: Rob was in Tel Aviv!
Blijkens de deherenvansurfwebstatistieken was Rob inderdaad in Tel Aviv. toch mooi hè, één bezoek uit Israël.
maandag 9 februari 2009
Surf H5 werpt koploper Libero terug naar positie 4
Afgelopen zaterdag was het dan zover. De revanche wedstrijd tegen Libero stond op het programma. Zoals uit een eerder verslag valt te lezen, hebben de mannen uit Dronten nog een appeltje te schillen met de volleybalbroeders uit Hoevelaken. Twee weken geleden stond Libero nog fier aan kop, echter dat was voordat er begonnen werd aan het tweeluik tegen Surf. De eerste wedstrijd ging met 0-4 verloren door Libero dus was er een week hard getraind op de pass. Dat zou zijn vruchten moeten afwerpen….
Alles werd door Libero in het werk gesteld om optimaal aan de wedstrijd te beginnen. De wedstrijd werd op het onmenselijke tijdstip van 18.45 uur gepland. De vraag rijst dan: moet je voor of na de wedstrijd eten of zoals Ton treffende zei: ik eet dan voor en na de wedstrijd.
Vaste spelverdeler Rob moest plotseling voor zijn werk naar Tel Aviv en boze tongen beweren dat de Libero hier meer vanaf weet…..
En als klap op de vuurpijl wisten de Drontenaren nog enkele sterke jeugdspelers te strikken waarvan er 1 zelfs de sprongservice tot specialiteit van het huis had uitgeroepen.
Tja, wat moet je daar als Surf dan tegenover stellen…..Het is iedereen natuurlijk duidelijk dat H5 overloopt met ervaring, lengte, blokkerend vermogen en slagkracht maar hoe zou het team omgaan met het ontbreken van Rob als spelverder ? Natuurlijk had Pieter in de loop van het seizoen al rekening gehouden met het feit dat Rob een keer zou ontbreken. Vaste stand-in Henk heeft inmiddels bewezen dat hij Rob als geen ander kan vervangen, maar om toch het zeker voor het onzekere te nemen besloot talentenjager Pieter eens in de kweekvijver van de recreanten te gaan speuren. Hier zag hij de ongepolijste groeibriljant Ton van Vliet zijn kunsten vertonen. Ton bleek bereidt een plekje vrij te houden in zijn drukke agenda en reisde vol goede moed mee richting Dronten.
Bij het inslaan bleek al dat de mannen van Libero er zin in hadden de schande van de vorige wedstrijd weg te poetsen. De ballen werden regelmatig binnen de 3-meter binnengemept. We waren dus gewaarschuwd! Aangezien bij Ton v Vliet de lat door zijn medespelers wel erg hoog gelegd was met de opmerking:" vorige week zonder jou wonnen we met 4-0 dus elke set die we verliezen ligt aan jou" besloot Pieter maar samen met Ton de bank te bemannen (tja, een sterke bank maakt uiteindelijk het verschil).
In de eerste set werden we meteen onder zware druk gezet. De sprongservice van Libero leverde enkele directe punten op en Pieter moest vluchten in een time-out bij een stand van 15-9. "Pass goed, je eigen spel spelen en hou Libero onder druk" waren de bruikbare tips die we kregen. Langzaam maar zeker kwamen we beter in ons spel maar helaas net niet genoeg om de set binnen te slepen (25-20). Toch voelden we dat we meer grip kregen op de tegenstander. Pieter had inmiddels gezien waar de zwakke punten lagen bij Libero en besloot zelf de middenaanval voor zijn rekening te nemen.
De tweede set liet een gelijk opgaande strijd zien waarbij het initiatief bij Surf lag. De sprongservice van Libero werd goed verwerkt en Henk wist enkele malen prachtig de aanval van Surf in stelling te brengen. De set ging terecht met 17-25 naar Surf. In de derde set wist Pieter opnieuw een tactische wissel toe te passen met als doel het ritme van Libero verder te verstoren. Ton had inmiddels zijn zenuwen onder bedwang en was toe aan zijn debuut in H5 als spelverdeler. Meteen de eerste bal werd een op maat gesneden set-up achterover welke schitterde door Rinus binnengetimmerd werd. H5 ging beter en beter draaien terwijl Libero zijn agressie af en toe botvierde op de eigen scheidsrechter. Ook deze set ging terecht naar ons met de setstand 19-25. Dit betekende een 1-2 voorsprong in sets en de wetenschap dat we Libero in ieder geval achter ons zouden houden op de ranglijst.
Ook in de vierde set wisselde we de opstelling. Nu kregen Rinus en Henk rust. Het begin van de set was voor surf met tekens een paar punten voorsprong. Echter bij de stand 12-15 wisten de mannen uit Dronten enkele punten achter elkaar binnen te slepen wat leidde tot een tussenstand van 18-18. Deze gelijke stand noopte Pieter tot het inzetten van Rinus om het blok te versterken. Beide teams kregen gaandeweg de set verschillende kansen om de vierde set binnen te slepen. Uiteindelijk bleken wij over de sterkste zenuwen te beschikken en met de eindstand 28-30. Meteen was het ons ook duidelijk waarom we elke week zo hand trainen.
Met de 1-3 overwinning op zak bleven er slechts enkele vragen onbeantwoord:
als we promoveren naar de tweede klasse moeten we dan gaan trainen……
is het mogelijk dat we het verblijf van Rob in Tel Aviv verlengen tot 5 mei….
En speelt Gerard nu beter met of zonder koffie achter de kiezen…..
Hopelijk kunnen we na de volgende wedstrijd hierop het antwoord geven. Deze wedstrijd belooft een topper te worden aangezien we dan mogen aantreden tegen de nr 1 VVH uit Harderwijk.
Martin
Alles werd door Libero in het werk gesteld om optimaal aan de wedstrijd te beginnen. De wedstrijd werd op het onmenselijke tijdstip van 18.45 uur gepland. De vraag rijst dan: moet je voor of na de wedstrijd eten of zoals Ton treffende zei: ik eet dan voor en na de wedstrijd.
Vaste spelverdeler Rob moest plotseling voor zijn werk naar Tel Aviv en boze tongen beweren dat de Libero hier meer vanaf weet…..
En als klap op de vuurpijl wisten de Drontenaren nog enkele sterke jeugdspelers te strikken waarvan er 1 zelfs de sprongservice tot specialiteit van het huis had uitgeroepen.
Tja, wat moet je daar als Surf dan tegenover stellen…..Het is iedereen natuurlijk duidelijk dat H5 overloopt met ervaring, lengte, blokkerend vermogen en slagkracht maar hoe zou het team omgaan met het ontbreken van Rob als spelverder ? Natuurlijk had Pieter in de loop van het seizoen al rekening gehouden met het feit dat Rob een keer zou ontbreken. Vaste stand-in Henk heeft inmiddels bewezen dat hij Rob als geen ander kan vervangen, maar om toch het zeker voor het onzekere te nemen besloot talentenjager Pieter eens in de kweekvijver van de recreanten te gaan speuren. Hier zag hij de ongepolijste groeibriljant Ton van Vliet zijn kunsten vertonen. Ton bleek bereidt een plekje vrij te houden in zijn drukke agenda en reisde vol goede moed mee richting Dronten.
Bij het inslaan bleek al dat de mannen van Libero er zin in hadden de schande van de vorige wedstrijd weg te poetsen. De ballen werden regelmatig binnen de 3-meter binnengemept. We waren dus gewaarschuwd! Aangezien bij Ton v Vliet de lat door zijn medespelers wel erg hoog gelegd was met de opmerking:" vorige week zonder jou wonnen we met 4-0 dus elke set die we verliezen ligt aan jou" besloot Pieter maar samen met Ton de bank te bemannen (tja, een sterke bank maakt uiteindelijk het verschil).
In de eerste set werden we meteen onder zware druk gezet. De sprongservice van Libero leverde enkele directe punten op en Pieter moest vluchten in een time-out bij een stand van 15-9. "Pass goed, je eigen spel spelen en hou Libero onder druk" waren de bruikbare tips die we kregen. Langzaam maar zeker kwamen we beter in ons spel maar helaas net niet genoeg om de set binnen te slepen (25-20). Toch voelden we dat we meer grip kregen op de tegenstander. Pieter had inmiddels gezien waar de zwakke punten lagen bij Libero en besloot zelf de middenaanval voor zijn rekening te nemen.
De tweede set liet een gelijk opgaande strijd zien waarbij het initiatief bij Surf lag. De sprongservice van Libero werd goed verwerkt en Henk wist enkele malen prachtig de aanval van Surf in stelling te brengen. De set ging terecht met 17-25 naar Surf. In de derde set wist Pieter opnieuw een tactische wissel toe te passen met als doel het ritme van Libero verder te verstoren. Ton had inmiddels zijn zenuwen onder bedwang en was toe aan zijn debuut in H5 als spelverdeler. Meteen de eerste bal werd een op maat gesneden set-up achterover welke schitterde door Rinus binnengetimmerd werd. H5 ging beter en beter draaien terwijl Libero zijn agressie af en toe botvierde op de eigen scheidsrechter. Ook deze set ging terecht naar ons met de setstand 19-25. Dit betekende een 1-2 voorsprong in sets en de wetenschap dat we Libero in ieder geval achter ons zouden houden op de ranglijst.
Ook in de vierde set wisselde we de opstelling. Nu kregen Rinus en Henk rust. Het begin van de set was voor surf met tekens een paar punten voorsprong. Echter bij de stand 12-15 wisten de mannen uit Dronten enkele punten achter elkaar binnen te slepen wat leidde tot een tussenstand van 18-18. Deze gelijke stand noopte Pieter tot het inzetten van Rinus om het blok te versterken. Beide teams kregen gaandeweg de set verschillende kansen om de vierde set binnen te slepen. Uiteindelijk bleken wij over de sterkste zenuwen te beschikken en met de eindstand 28-30. Meteen was het ons ook duidelijk waarom we elke week zo hand trainen.
Met de 1-3 overwinning op zak bleven er slechts enkele vragen onbeantwoord:
als we promoveren naar de tweede klasse moeten we dan gaan trainen……
is het mogelijk dat we het verblijf van Rob in Tel Aviv verlengen tot 5 mei….
En speelt Gerard nu beter met of zonder koffie achter de kiezen…..
Hopelijk kunnen we na de volgende wedstrijd hierop het antwoord geven. Deze wedstrijd belooft een topper te worden aangezien we dan mogen aantreden tegen de nr 1 VVH uit Harderwijk.
Martin
zondag 8 februari 2009
Kort verslag
Voor onze spelers in het buitenland:
- Zaterdag 7 februari 2009, Dronten 19.00h;
- Libero - SURF H5 : 1-3;
- prachtige enerverende pot volleybal;
- 28-30 in de laatste set -ja, je geeft de tegenstander zo lang mogelijk uitzicht op nog een punt-;
- 2e plaats stevig in handen (zie onderstaande stand);
- promotie naar 2e klasse onontkoombaar (zie onderstaande stand);
- onderlinge onenigheid over of dat gewenst is eveneens;
- foto's van de afterparty zijn mislukt;
- uitgebreid wedstijdverslag volgt snel door een van de andere teamleden, toch?
- Zaterdag 7 februari 2009, Dronten 19.00h;
- Libero - SURF H5 : 1-3;
- prachtige enerverende pot volleybal;
- 28-30 in de laatste set -ja, je geeft de tegenstander zo lang mogelijk uitzicht op nog een punt-;
- 2e plaats stevig in handen (zie onderstaande stand);
- promotie naar 2e klasse onontkoombaar (zie onderstaande stand);
- onderlinge onenigheid over of dat gewenst is eveneens;
- foto's van de afterparty zijn mislukt;
- uitgebreid wedstijdverslag volgt snel door een van de andere teamleden, toch?
woensdag 4 februari 2009
Voorbereiding op de wedstrijd van zaterdag
Meer voorbereiding is niet nodig: waar een wil is, is een weg.
zondag 1 februari 2009
van Dronten naar Hoevelaken, en terug
De reis van Dronten naar Hoevelaken was er één zonder zorgen geweest. Daar was ook geen enkele reden voor. Koploper -weliswaar sinds het laatste weekend gedeeld met Harderwijk-, slechts eenmaal verloren –tegen datzelfde Harderwijk- maar verder behoorlijk op dreef –verrassend voor een ieder toch wel-. Op internet hadden ze gezien dat SURF het uit tegen VVH behoorlijk had laten liggen (3-1); de 4-0 winst van SURF in en tegen buurdorp Swifterbant was bijna vanzelfsprekend en verontrustte niet. Swift verloor vrij vaak alle vier sets –of pakte er maar één- en stond daarom stijf onderaan. Alleen de Chinees in Swifterbant was beter dan die in Dronten, maar verder was Dronten natuurlijk superieur aan alles in Swifterbant –vonden zij uit Dronten.
‘Bij Hoevelaken links af’, was er nog gegrapt bij het verkeersbord langs de A28 dat het knooppunt aankondigde. Snel de punten pakken en terug de polder in. Hoe anders kon het ze vergaan?
De reis van Hoevelaken naar Dronten was een heel andere. De stemming en de promotiekans was zojuist behoorlijk afgenomen (‘als VVH al kampioen zou worden, dan nog zouden ze promoveren’, was op de heenweg nog beredeneerd). Ver van de bar, haast bij de voordeur van de Hoevelakense sportkantine en niet te dicht bij de tegenstander, hadden deherenvanlibero het 4-0 verlies al nabesproken. Het verlies hadden ze zeer verdiend. Deherenvansurf waren niet een klein beetje beter; deherenvansurf waren veel beter. Ze waren overklast.
De eerste set ging nog lekker van start. Snel stonden ze een punt of zes voor; zie je wel! En ze hadden die zes punten vastgehouden tot aan de twintig. Dan mag je niet meer verliezen met 25-23. Maar ja, dat hadden ze wel gedaan. In de tweede en derde set waren ze er op geen moment aangekomen. De ballen vlogen ze links en rechts om de oren en de twaalf, dertien gepakte punten konden ze grotendeels bijschrijven door foute (op)slagen van de tegenstander.
Met 3-0 achter konden ze de vierde set ongedwongen van start -lekker vrijuit spelen heet dat dan. Veel is er bij zo’n achterstand immers niet meer te verliezen. Hooguit de afgang als ook deze vierde set verloren zou worden, rustte ietwat als last op de schouders. Maar dat zou de nummer 1 -tot dat moment dan- niet overkomen natuurlijk. Gaande de laatste set bleek het toch voor ze in het verschiet te liggen. VIER-NUL. Uit in Hoevelaken. Afgedroogd en met de staart tussen de benen. Dat hadden ze toen ze vol goede moed in Dronten waren weggereden niet durven dromen. Groot respect was getoond bij het handjesschudden.
Van twee punten voor op SURF naar twee punten achter, in anderhalf uur. Van plek één naar plek drie in de ranglijst -VVH had geen steken laten liggen-, en plek vier was een reële mogelijkheid geworden -Zeewolde naderde met rasse schreden-. Grote angst voor de volgende wedstrijd was er ook. Dan zou dít SURF afreizen naar Dronten. ‘Komende week zou getraind moeten worden op de pass’, zo was al besproken aan de ovale tafel in Hoevelaken. Maar de pass zou slechts het begin zijn, wisten ook zij. Tegen dít SURF is meer nodig, is véél meer nodig.
‘Bij Hoevelaken links af’, was er nog gegrapt bij het verkeersbord langs de A28 dat het knooppunt aankondigde. Snel de punten pakken en terug de polder in. Hoe anders kon het ze vergaan?
De reis van Hoevelaken naar Dronten was een heel andere. De stemming en de promotiekans was zojuist behoorlijk afgenomen (‘als VVH al kampioen zou worden, dan nog zouden ze promoveren’, was op de heenweg nog beredeneerd). Ver van de bar, haast bij de voordeur van de Hoevelakense sportkantine en niet te dicht bij de tegenstander, hadden deherenvanlibero het 4-0 verlies al nabesproken. Het verlies hadden ze zeer verdiend. Deherenvansurf waren niet een klein beetje beter; deherenvansurf waren veel beter. Ze waren overklast.
De eerste set ging nog lekker van start. Snel stonden ze een punt of zes voor; zie je wel! En ze hadden die zes punten vastgehouden tot aan de twintig. Dan mag je niet meer verliezen met 25-23. Maar ja, dat hadden ze wel gedaan. In de tweede en derde set waren ze er op geen moment aangekomen. De ballen vlogen ze links en rechts om de oren en de twaalf, dertien gepakte punten konden ze grotendeels bijschrijven door foute (op)slagen van de tegenstander.
Met 3-0 achter konden ze de vierde set ongedwongen van start -lekker vrijuit spelen heet dat dan. Veel is er bij zo’n achterstand immers niet meer te verliezen. Hooguit de afgang als ook deze vierde set verloren zou worden, rustte ietwat als last op de schouders. Maar dat zou de nummer 1 -tot dat moment dan- niet overkomen natuurlijk. Gaande de laatste set bleek het toch voor ze in het verschiet te liggen. VIER-NUL. Uit in Hoevelaken. Afgedroogd en met de staart tussen de benen. Dat hadden ze toen ze vol goede moed in Dronten waren weggereden niet durven dromen. Groot respect was getoond bij het handjesschudden.
Van twee punten voor op SURF naar twee punten achter, in anderhalf uur. Van plek één naar plek drie in de ranglijst -VVH had geen steken laten liggen-, en plek vier was een reële mogelijkheid geworden -Zeewolde naderde met rasse schreden-. Grote angst voor de volgende wedstrijd was er ook. Dan zou dít SURF afreizen naar Dronten. ‘Komende week zou getraind moeten worden op de pass’, zo was al besproken aan de ovale tafel in Hoevelaken. Maar de pass zou slechts het begin zijn, wisten ook zij. Tegen dít SURF is meer nodig, is véél meer nodig.
Abonneren op:
Posts (Atom)