De kop is er weer af, zo dat heet. Zaterdag 9 oktober startten deherenvansurf in de eenvoudig bereikte tweede-klasse-competitie. Oude mannen maar jong van geest op een treetje hoger van de competitieladder. Hetzelfde treetje overigens dat de Heren3 van SURF bespelen, slechts een treetje nog maar onder Heren2 en Heren1.
En waar vorig jaar bijna ieder setje werd gewonnen, zo werd het seizoen ‘10-‘11 weer gestart. De eerste set was al weer gewonnen voordat menigeen het in de gaten had. Maar daar bleef het deze zaterdag ook bij. Alhoewel nipt, de andere drie sets gingen verloren. We konden de sterren van de hemel spelen, de Lelystedelijkse Voltenaren deden dat net iets beter. En met wat pech ook nog, de uitslag deed recht aan de wedstrijd. Maar niet getreurd natuurlijk. De wedstrijd was ondanks het verlies een leukere en betere dan al die wedstrijden van vorig jaar. En dat gegeven was een belangrijke motivatie eind vorig seizoen om het een stapje hogerop te gaan proberen. Of we Martin misten in deze wedstrijd? We besloten in de nazit –in het zonnetje, en met een biertje- daar finaal over te oordelen na de volgende pot. Op één been kun je niet lopen, dus op één wedstrijdje niet oordelen.
Die tweede wedstrijd, uit in Heerde, had al een geschiedenis voordat een bal gespeeld werd. Rinus moest om persoonlijke redenen afhaken. Het bericht kwam daags nadat Yuri ook al moest afhaken, voor een heel andere wedstrijd trouwens in een heel ander dorp, maar dat maakte de persoonlijke redenen nogal verdacht. Gekker werd het toen Rinus zelf, zo’n minuut of tien nadat de herenvansurf gedoucht en al aan het bier –weer!- zaten, de sporthal van Heerde binnenkwam. ‘ Werk van vrouw’ en ‘ kinderen van vriend’, dat meende ik te vernemen als reden van afwezigheid eerst en binnenkomst daarna. Affijn, het beste dan te doen is om ook Rinus mee te nemen in de evaluatie waar Martin al onderdeel van uitmaakte. Zeker als met ongeloof wordt gereageerd op de uitslag van de wedstrijd: 0-4 winst voor deherenvansurf.
Tja, en wat anders kun je dan concluderen als je net na een vloeiende pot volleybal deknuppelsvanORMI met, inderdaad 4-0, hebt verslagen. De 24-26 in de laatste set lijkt natuurlijk niet heel ruim, maar gecontroleerd was tie wel; een beetje met de tegenstander spelen, je kent het wel! En dat geheel zonder Martin en Rinus. Dus enig leedvermaak in de States is ongepast!
De uitslag geeft goede moed. De wat magere start –het zullen wel beginnerszenuwen zijn geweest- was uitgewist. De stijgende lijn gevonden. En de tussenstand, door Rob al rondgemaild met de vraag of we ook dit weer openstaan voor promotie, spreekt boekdelen: ‘ deherenvansurf, de schrik van klasse 2’ . Een mooiere thriller kan zelfs Jan de Bont er niet van maken.
Misschien is dat van die promotie wat voorbarig. Maar mijn inschatting, reeds vorig jaar gemaakt, kon nog wel een bewaarheid worden. We worden een keurige middenmoter. En dat allemaal met leukere wedstrijden dan in het al bijna vergeten seizoen ’09-’10.
