Zo maar een einde van zo maar een zaterdag. We reizen af naar Hierden voor onze derde wedstrijd dit seizoen. Da's via Harderwijk richting Frankrijk en dan links in de weilanden. Je kunt ook de borden dorpshuis, tennisbaan, plaatselijke kroeg, vuilstort of de Hummels volgen. In alle gevallen bereik je dan een alleraardigste sporthal met dito kantine. De meiden van Hierden spelen divisie (zo blijkt achteraf) en daarom op het Centre court. Dat centrale veld is niet alleen zo ongeveer het midden van de hele sporthal met wat bankjes eromheen, maar is ook simpelweg, en snel (tijdens ons omkleedmoment), om te bouwen naar drie identieke volleybalvelden; het onze is de nieuwste want in Hierden zijn ze ooit -ik schat twee decennia terug- met twee velden begonnen aanpalend aan de kantine -wij bespeelden het veld dat zich het verst van de frituur bevond (maar de bitterballen waren nog wel te ruiken!).
De eerste thuis en uitwedstrijd waren al in 4-0 winsten voor deherenvansurf omgezet (PS. daarover wordt nog geschreven). Acht puntjes dus uit twee wedstrijden en daarmee een vierde plek. Dat omdat de nummer 1 al vier wedstrijden had gespeeld (10 punten daaruit) en de nummertjes 2 en 3 pas drie wedstrijden (9 punten daaruit). Ofwel, slechts een setje was nodig om virtueel de kop weer te pakken, en twee puntjes om echt weer aan kop te gaan.
't Was deze einde zaterdag ook de laatste meedoewedstrijd van dit seizoen voor, laten we hem om veiligheidsredenen Piet noemen. Ook Piet namelijk moet er aan geloven als beroepsmilitair. Zo op het moment dat wij, deherenvansurf, alle huldigingen en lauweringen hebben ondergaan van het aankomende kampioenschap (ja, ik durf) wordt Piet weer teruggevlogen vanuit het verre en warme oord, dat we, om veiligheidsredenen -en het gemak, Mozambique noemen. België en Friesland vallen bij voorbaat af als het gaat om ver en warm, Mozambique daarentegen niet, weet ik toevallig van onze kroonprins.
En dus met Piet in de basis begonnen we aan ons avontuur. De mannen van HSC bleken mij bij het inspelen hun positie (ergens onderaan) op de ranglijst niet waardig: er werd lekker doorgeslagen en dus kon het nog wel eens een krakertje worden. En dat werd het ook. Uitgebreide bespiegelingen worden daargelaten, maar de 24-26 in de eerste set was zwaar bevochten. 't Was ook in deze of de derde (ik weet het nu al niet meer) dat er wat hulp van de scheidsrechter bij nodig was, op een cruciaal moment. En waar de set al rond onze twintig punten verloren leek, pakten we toch kort daarna het eerste punt van de inmiddels invallende avond.
De tweede set, weer met Piet, ging eenvoudiger. Op ons matchpoint konden we nog drie-vier ballen verprutsen voordat de set met 19-25 werd gewonnen. Het tweede punt binnen, en dus nu al weer de koploper. De derde set, ik meen zonder Piet, en de vierde, weer mét, waren van het pompen of het verzuipen. 't Leek een beetje DSB bij ons: tot het einde onbekend of wel failliet of toch niet? In ons gelukkige geval geen faillisementen in beide sets. Er werd goed en leuk gespeeld -aan beide kanten- en onze niet-organisatie was er denk ik de reden van dat het allemaal best moeizaam ging. Maar het resultaat gaat de geschiedenis in. En dat is wederom een 4-0 winst. Driemaal op rij inmiddels. Geen setje tegen dus.
Ook de laatst gedane uitbreiding in Hierden, het derde veld, werd aldus een waar killingfield na ons optreden. De heren uit Hierden ontdaan en verslagen achterlatend haastten we ons via een vier-pits-douche richting kantine, waar de warme hap werd uitgeserveerd. Of we nu in het dorpshuis of de kantine van de tennisvereniging of volleybalclub zaten, het maakt niet uit. Het bier en de verdiende vettigheden smaakten de koploper weer prima.
Piet werd netjes afgezet in Hoevelaken en een behouden reis, verblijf en terugkomst gewenst.
zondag 18 oktober 2009
3 oktober Scholten Bouw Blok - deherenvansurf : 0-4
De eerste uitwedstrijd stond zaterdag 3 oktober op het programma. Na onze knappe 4-0 overwinning in de eerste wedstrijd hadden we verwacht bovenaan de ranglijst te staan, echter Scholten Bouw Blok (SBB) had eveneens met 4-0 gewonnen en bleek over een beter punten gemiddelde te beschikken. Een heuse topper dus tussen de nummers 1 en 2 van de ranglijst. Hans had ons spelnivo in de eerste wedstrijd gezien, en vond dit van een dusdanig nivo dat hij wel een wedstrijdje gemist kon worden. Gezien het late tijdstip van de wedstrijd (19:30 uur) was iedereen door Pieter op scherp gezet met de belofte dat we na een goede wedstrijd bij de plaatselijke chinees te overwinning mochten wegspoelen….
Maar eerst moest er dus nog even gepresteerd worden. Ook hier liet de tegenstander bij het inspelen zien een aardig balletje te kunnen slaan, echter voordat je kan aanvallen moet de pass wel goed zijn. We wisten SBB goed onder druk te houden en, ondanks dat er enkele stevige smashes te zien waren, bleef de set in Hoevelakens handen. De eerste set was binnen maar we waren nog niet gerust op een goede afloop. Dick, die vanaf de zijkant toekeek, wilde het team niet uit het evenwicht brengen en besloot nog even aan de kant te blijven totdat zijn komst echt noodzakelijk was. Bij een gelijk opgaande tweede set blesseerde Pieter (ook wel krentenbol genoemd…..) zich dusdanig dat hij uit voorzorg om een wel erg vroege publiekswissel vroeg. Het seizoen duurt tenslotte nog lang. Met Dick in de gelederen wisten we enkele punten voorsprong te nemen en, mede doordat Gerard prima de middenaanval van SBB uitschakelde, ook deze set binnen te slepen: 20 – 25. Een gelijkspel was binnen maar we wilden natuurlijk meer.
De derde set verliep snel, de mannen van SBB lieten de koppies hangen waardoor een verschil van 8 punten op het scorebord. Deze voorsprong werd zelfs nog verder uitgebouwd waardoor deze set met 14 -25 gewonnen werd. We stonden op dat moment dus virtueel op de eerste plek. De laatste set begon onze maag dusdanig te knorren dat we er zo snel mogelijk een einde aan wilde maken. Echter SBB wilde vanzelfsprekend de eer redden en gaf goed tegenspel. Het spel golfde op en neer en het was niet te voorspellen wie deze set zou pakken. Dat de set toch door ons gewonnen werd had natuurlijk te maken met de jarenlange ervaring welke in het team zit…. Of was het de belofte van ‘krentenbol’ dat de verenging de kosten van de chinees op zich zou nemen bij een 4-0 overwinning……
Al met al werd het dus opnieuw 4-0 en gloorde de koppositie voor de heren van Surf.
Maar eerst moest er dus nog even gepresteerd worden. Ook hier liet de tegenstander bij het inspelen zien een aardig balletje te kunnen slaan, echter voordat je kan aanvallen moet de pass wel goed zijn. We wisten SBB goed onder druk te houden en, ondanks dat er enkele stevige smashes te zien waren, bleef de set in Hoevelakens handen. De eerste set was binnen maar we waren nog niet gerust op een goede afloop. Dick, die vanaf de zijkant toekeek, wilde het team niet uit het evenwicht brengen en besloot nog even aan de kant te blijven totdat zijn komst echt noodzakelijk was. Bij een gelijk opgaande tweede set blesseerde Pieter (ook wel krentenbol genoemd…..) zich dusdanig dat hij uit voorzorg om een wel erg vroege publiekswissel vroeg. Het seizoen duurt tenslotte nog lang. Met Dick in de gelederen wisten we enkele punten voorsprong te nemen en, mede doordat Gerard prima de middenaanval van SBB uitschakelde, ook deze set binnen te slepen: 20 – 25. Een gelijkspel was binnen maar we wilden natuurlijk meer.
De derde set verliep snel, de mannen van SBB lieten de koppies hangen waardoor een verschil van 8 punten op het scorebord. Deze voorsprong werd zelfs nog verder uitgebouwd waardoor deze set met 14 -25 gewonnen werd. We stonden op dat moment dus virtueel op de eerste plek. De laatste set begon onze maag dusdanig te knorren dat we er zo snel mogelijk een einde aan wilde maken. Echter SBB wilde vanzelfsprekend de eer redden en gaf goed tegenspel. Het spel golfde op en neer en het was niet te voorspellen wie deze set zou pakken. Dat de set toch door ons gewonnen werd had natuurlijk te maken met de jarenlange ervaring welke in het team zit…. Of was het de belofte van ‘krentenbol’ dat de verenging de kosten van de chinees op zich zou nemen bij een 4-0 overwinning……
Al met al werd het dus opnieuw 4-0 en gloorde de koppositie voor de heren van Surf.
26 september deherenvansurf-ORMI : 4-0
Zaterdag 26 september was het eindelijk zover: De heren van Surf mochten, in een thuiswedstrijd, aan het nieuwe volleybal seizoen beginnen. Aangezien het vorige seizoen volgens verwachting was verlopen, de opdracht was om niet te promoveren en dat lukte nipt, vond het bestuur het niet nodig om voor versterkingen in de selectie te zorgen. Alleen Ton besloot dit seizoen zijn diensten te gaan vertonen bij de recreanten zodat we het dit seizoen met 8 toppers moeten gaan waarmaken. Bij de, door Gerard uitstekend georganiseerde BBQ, werd alvast druk gespeculeerd over de eerste wedstrijd. De tegenstander (ORMI) was gedegradeerd uit de tweede klasse en super gemotiveerd om snel weer een stapje hogerop te gaan. ORMI zou dus wel de nodige trainingsarbeid verricht hebben. Wij daarentegen moesten het doen met de belofte te gaan trainen en een stukje vlees minder op de BBQ.
Bij het inspelen bleek ORMI zeker te kunnen volleyballen alleen de lengte van de verschillende spelers lag aanmerkelijk lager, daar moesten we dus onze winst pakken. In de eerste set speelde we nog wat onwennig maar pakten geregeld onze punten zodat we deze set met 25-17 binnenhaalden. De tweede set begon goed, Pieter stond weer als vanouds te passen, Hans liet zien dat zijn blok niet aan kracht had verloren na zijn hoogtestage in Afganistan en Rob verzorgde de setups welke door Martin en Dick werden binnengeslagen. Ook deze set werd redelijk eenvoudig met 25-17 gewonnen. In de derde set werd de opstelling enig sinds door elkaar gehusseld maar ook dat bracht het team niet in verwarring. Na een kleine achterstand wist Henk met een goede servicereeks de achterstand om te buigen in een voorsprong. Gerard zorgde er persoonlijk voor dat deze voorsprong niet meer uit handen gegeven werd, 25-18.
In de laatste set was de concentratie verdwenen waardoor er lange tijd tegen een achterstand aangekeken werd. Gelukkig was Rinus nog net op tijd aanwezig en geheel fit om ons door deze set heen te loodsen middels enkele goede aanvallen. In de buurt van de magische 20 punten grens was de achterstand omgebogen in een zeer kleine voorsprong. De ervaring deed vervolgens de rest waardoor er een maximale 4-0 overwinning op het bord stond.
Bij het inspelen bleek ORMI zeker te kunnen volleyballen alleen de lengte van de verschillende spelers lag aanmerkelijk lager, daar moesten we dus onze winst pakken. In de eerste set speelde we nog wat onwennig maar pakten geregeld onze punten zodat we deze set met 25-17 binnenhaalden. De tweede set begon goed, Pieter stond weer als vanouds te passen, Hans liet zien dat zijn blok niet aan kracht had verloren na zijn hoogtestage in Afganistan en Rob verzorgde de setups welke door Martin en Dick werden binnengeslagen. Ook deze set werd redelijk eenvoudig met 25-17 gewonnen. In de derde set werd de opstelling enig sinds door elkaar gehusseld maar ook dat bracht het team niet in verwarring. Na een kleine achterstand wist Henk met een goede servicereeks de achterstand om te buigen in een voorsprong. Gerard zorgde er persoonlijk voor dat deze voorsprong niet meer uit handen gegeven werd, 25-18.
In de laatste set was de concentratie verdwenen waardoor er lange tijd tegen een achterstand aangekeken werd. Gelukkig was Rinus nog net op tijd aanwezig en geheel fit om ons door deze set heen te loodsen middels enkele goede aanvallen. In de buurt van de magische 20 punten grens was de achterstand omgebogen in een zeer kleine voorsprong. De ervaring deed vervolgens de rest waardoor er een maximale 4-0 overwinning op het bord stond.
zondag 4 oktober 2009
Still goin' strong
Even de stand vastleggen na twee wedstrijden! Worden de herenvansurf Surf's hoop in bange dagen?
Abonneren op:
Posts (Atom)