zondag 13 februari 2011
Veerkracht
maandag 7 februari 2011
Bergafwaarts
De laatste vier wedstrijden van deherenvansurf laten een duidelijk trend zien. 4-0 winst, 3-1 winst, 2-2 en 3-1 verlies. Statistieken liegen niet. Nu is het nog wat te vroeg om het lijntje door te trekken en voor de volgende pot vast 4-0 verlies te noteren. Maar omdat de tegenstander van zaterdagmiddag a.s. in de poule net boven ons staat, zou het ook zo maar eens waarheid kunnen worden. Desondanks staan deherenvansurf nog fier in de middenmoot, meer andere herenuitandereoorden onder ons dan erboven.
Maar de voorsprong op de teams onder ons is wel eens hoger geweest, de achterstand die wij weer volgen niet. ‘t Is dat er op ons volleybalniveau geen sprake is van een linker en rechterrijtje, dan hadden we namelijk -of onderhand- voor het rechterrijtje moeten vrezen.
De 4-0 winst tegen SDS was goed en verdient. De 3-1 tegen OMS van een paar weken geleden al wat geflatteerd. 2-2 Had in die wedstrijd ook niet misstaan. De derde set werd met hangen en wurgen binnengehaald; de eerste set was er een van de categorie ‘snel maar pijnlijk’. De vooral Puttense jonge jongens fietsten, in wielertermen snel van ons weg. Deherenvansurf diesel moest echt op gang komen dit keer. Wel een setje te laat.
De 2-2 tegen Volta op een late vrijdagavond in Lelystad was een mazzeltje. De door ons gewonnen sets waren beiden met 25-23. De verloren sets telden 15-18 op het scorebord. En de actie druipt van de foto's van onze inmiddels bijna huisfotograaf Bos (voor al uw trouw- en rouwfoto's).
En toen was het zaterdag 5 februari (jl. dus). De nummer laatst kwam uit Heerde naar Hoevelaken. Voor deherenvansurf dè mogelijkheid om punten te pakken en op te stomen naar de vierde -tevens hoogst haalbare- plaats. Het werd slechts één puntje, gepakt in een heel goede eerste set. ‘Het liep’, heet dat dan. Daarna stortte het niet zomaar in. Het stortte in met de kracht van 10 op de schaal van Rigter.
We -Ton en ikke- grapten bij aanvang van de tweede set nog dat we een ijzersterke bank vormden. Bij 1-11 was dat lachen ons inmiddels vergaan. Tips waren er niet te geven vanaf de bank; waar moet je beginnen als echt alles verkeerd gaat? Gelukkig werd het nog 4-18 ofzo, met name door wat foutjes van de jongensuitheerde (waar we uit nog met 4-0 wonnen). Uiteindelijk liet het scorebord 7-25 zien. Zo mega hebben we in mijn -ik denk inmiddels- vierjarig SURF-bestaan nog nooit een set verloren. En al helemaal niet tegen de nummer laatst. Met de staart tussen de benen werd van veld gewisseld. Ongeloof, ingetogen woede, schuchter. Gelaten zelfs een beetje.
Liefst zou ik als bankzitter natuurlijk nog een paragraaf of wat door-oreren over deze set. Maar misschien wil Ton nog een aanvullinkje schrijven! Ook prima natuurlijk! Wat is de emoticon voor leedvermaak ook alweer;-)
De derde set ging al beter weer. Maar de vrinden uit Heerde waren in de winning mood gekomen, wij daarentegen nogal en nog steeds beduusd en niet bij machte het spel uit de eerste set weer op te pakken. Flink voor nog in de derde set werd 20-25 verlies en de laatste set ging na lang gelijk op ook nog verloren.
De vreugde bij de tegenstander was groot en verdiend. De deceptie bij ons idem. Gelukkig weet Martin altijd weer de stemming erin te krijgen; voor straf een bordje friet extra. Zo is het geen straf te verliezen. Maar de schaamte is er niet minder om.
Op naar Oldebroek voor revanche. 2-2 is niet voldoende om die vierde plek die binnen handbereik lag alsnog te bemachtigen.
Supersnelle actiefoto's
Hier de foto's:
https://picasaweb.google.com/rinus.bos/DeHerenVanSurf#